کد مطلب:95541 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127

خطبه 044-سرزنش مصقله پسر هبیره












[صفحه 99]

در فرار مصقله بعد از خاموشی جنگ صفین پانصد زن و مرد و بچه به اسارت معقل بن قیس درآمدند. مصقله حاكم امیرمومنان، اسیران را به بهای پانصدهزار درهم خرید. اما فقط دویست هزار درهم پرداخت و باقی را بسود خود برداشت و به نبرد معاویه گریخت. علی امیرمومنان (ع) بعد از فرار او در خطبه ای فرمود: خداوند، مصقله را چون دوزخ زشت گرداند كه اسیران را مانند بزرگان خریداری و آزاد كرد، اما خودش مانند بردگان و غلامان پا بگریز نهاد. كار او بزرگ منشانه بود اما هنوز دعای ثناگویان در مورد او به آخر نیامده بود كه توبیخ و ملامت و سرزنش همراه او شد. و پیش از آنكه به عزت و نیكویی یاد شود به نكبت درآمیخت. اگر مصقله نمی گریخت هر چه توانش بود می گرفتم و باقی را به قدرت پرداخت او در آتی وا می گذاشتم... وقتی این كلام علی به گوش مصقله رسید پشیمان شد و احساس شرمندگی كرد.


صفحه 99.